Nadat ik heur haar heb gewassen, kijken Laura en ik uit het raam naar buiten. Het water komt met bakken uit de hemel. “Ga jij maar ergens anders regenen…. in een ver land”, waarschuwt Laura het weer. Ze bindt in en berustend vervolgt ze: “De regen zegt nooit iets terug.”
De regen zwijgt in alle plassen.
Da’s mooi gezegd, Eric.