Pappa Jan is plotseling overleden, op vrijdagmiddag 20 januari 2023. We blijven compleet ontredderd achter. Verdwaasd ook. Laura is dit weekend op haar appartement, zaterdag halen we haar op en vertellen haar wat er de dag tevoren is gebeurd. Bij het horen ervan moet ze even huilen. Als we naar huis gaan, zegt ze bij de lift: ‘Het is wel heel verdrietig, maar met z’n vieren is het ook gezellig.’ Ik vind het ontroerend.
Het komt later op de dag beetje bij beetje binnen. De volgende ochtend, zondag, komt ze huilend naar beneden: ‘En wie moet dan mijn nageltjes knippen?’.
De kinderen blijven de hele week thuis. Met en bij elkaar vinden we troost. Thuis een zee van bloemen en later deze week ook in het uitvaartcentrum, waar Jan ligt opgebaard, alleen voor ons. We nemen met z’n vieren – en ieder voor zich ook apart – afscheid. Het is vreemd voor Laura: ze ziet haar vader, maar zonder leven.
Maandag 30 januari is de uitvaart. Het wordt een prachtige, emotionele dienst. Juri en Aafke spreken een eigen woord, ik ook + een woord namens Laura, dat we samen hebben geschreven.
Reageer op: "Herpakken na pappa’s overlijden"