‘Dit meisje is geen kind, maar een jonge vrouw’

10 juli 2013: Laura’s 24e verjaardag. In het verleden hebben we enorme clashes gehad op de verjaardagen van haar broer Juri en zus Aafke, omdat Laura het niet kon verkroppen dat zij wél en zijzelf nog niet jarig was. Daar heeft ze in de loop der jaren vrede mee gekregen. Maar die 10e juli is haar ultieme feestdag. Niet alleen vanwege de cadeautjes, maar vooral omdat ze ‘groter’ wordt. ‘Dit meisje is geen kind, maar een jonge vrouw‘ , zegt ze regelmatig, wijzend op zichzelf.
Lees meer over: ‘Dit meisje is geen kind, maar een jonge vrouw’

Slotfeest knutselclub Vijfhuizen

Elke donderdagavond gaat Laura met haar medebewoners van de woongroep in Vijfhuizen naar de knutselclub in het dorp. Ze kan er thuis wel eens over foeteren, want ze vindt het er druk en lawaaiig, zegt ze, maar we weten inmiddels dat ze zich er goed vermaakt, met 1:1-aandacht, een leuke puzzel of creatief knutselwerk (altijd ‘voor mamma’). De knutselclub draait met vrijwilligers uit het dorp. Waarvoor enorm respect! Op zaterdag 1 juni 2013 wordt het seizoen feestelijk afgesloten. En ik zie er met verbazing en bewondering hoe de vrijwilligers – van wie ik de meesten niet ken – een eigen band met Laura hebben opgebouwd. Ik zie een ándere Laura. Lees meer over: Slotfeest knutselclub Vijfhuizen

Rijsterbos: uitje met het hele gezin

In het weekend van 13 april 2012 vieren wij – ouders van Laura – onze 40-jarige “verkering” met het hele gezin in hotel Gaasterland in het Friese Rijs. Het wordt een ‘sentimental journey‘: hier, pal tegenover het hotel, op camping Rijsterbos, hebben we met ons gezin onze vakanties doorgebracht van 1996 tot en met 2004. Hier ligt een schat aan mooie herinneringen, inclusief een belangrijk deel van de jeugd van onze kinderen. Laura werd er met al haar eigenaardigheden voor honderd procent geaccepteerd.
Lees meer over: Rijsterbos: uitje met het hele gezin

Never a dull moment

Het is erg lang geleden dat we op deze plaats geschreven hebben over Laura’s wederwaardigheden. Lees meer over: Never a dull moment

Eerste en laatste rijles (2011)

rijles 2011Laura vindt zichzelf níet verstandelijk gehandicapt. Hooguit ‘een beetje’. Dat ze autistisch is, lijkt ze beter te accepteren, omdat ze zich herkent in de symptomen, die we noemen. Boven alles wil ze – met ijzeren doorzettingsvermogen – bij de ‘normale’ wereld horen en voldoen aan de verwachtingen die daarbij worden gesteld. Dus toen haar jongere zus Aafke rijles kreeg, wilde Laura dat ook. We vonden Rijschool Schulz in Haarlem bereid een les voor Laura te verzorgen. Die vond plaats op het uitgestrekte parkeerterrein van Parnassia, in de Kennemerduinen. Ik zat achterin, maar ben onderweg met de bibbers in mijn knieën uitgestapt. Wat een avontuur. Dat vond Laura zelf na afloop ook.  ‘Jemig, wat ben jij een durfal. Ik ben supertrots op je’, zei ik. ‘Ik ook’, zei ze stralend. Het was haar eerste en laatste rijles. Ze kreeg een certificaat.
Klik hier voor Laura’s eerste en laatste rijles.