Een apéritiefje met knabbels, naar keuze soep of een slaatje, drie soorten pasta, als dessert ijs met toeters en bellen en tot besluit koffie, thee en bonbons. Zie daar het aangeklede driegangendiner, dat wij als ouders op maandag 17 maart verzorgden voor  team en bewoners van Laura’s woongroep De Zijweer in Vijfhuizen.  Het werd een zeer geslaagde avond.
Lees meer over: Etentje voor team en bewoners

Laura mag dan wel hardnekkig zwijgend door het leven (= woongroep, dagbesteding, buitenshuis) gaan, ze weet op ingenieuze en charmante wijze wel heel goed voor elkaar te krijgen wat ze graag wil en nodig heeft. Zakdoek – voor vijftien eurocent bij Zeeman verkrijgbaar – kwijt? Het team van de woongroep zet het hele huis ondersteboven om die katoenen snotlap te vinden. En als de begeleiders het al niet uit zichzelf doen, krijgen ze mij wel op hun dak. Of ze er wél even serieus werk van willen maken, ja? Te dwingend, want angst voor die boze moeder werd leidend, wat resulteerde in weerstand en een te voorzichtige benadering van Laura. Lees meer over: Afscheid van de fluwelen handschoen

Vrijdag ’s middags haal ik Laura bij haar woongroep op, voor haar weekendje thuis. Onderweg van Vijfhuizen naar Haarlem nemen we dan de week ervoor door. Meestal is alles goed, leuk of ‘heel leuk’ geweest. Als haar al iets dwars zit, is het een zoekgeraakte zakdoek, een tv-programma dat ze heeft gemist of eten dat ze niet lustte. Of iemand heeft haar op – voor haar gevoel – boze toon toegesproken. Dat ze bijvoorbeeld niet in het openbaar in haar neus mag peuteren. Lees meer over: Neuspeuteren