Feest woongroep

Laura’s woongroep in Vijfhuizen bestaat 10 jaar en dat werd maandag 23 december gevierd met een feest in het Dorpshuis voor en met (oud-)bewoners, ouders, team, buren, de dominee, vrijwilligers van de knutselclub en  de dorpsvereniging. We treffen er Laura in opperste staat van stress. Rood aangelopen, wanhopige blik, schrikkerig en zwijgend. Ze slaat zichzelf voortdurend op haar pols, een kenmerkende handeling bij Laura als ze onder hoge druk staat.  Het blijft lastig voor Laura, dit soort groepsdingen, waarin een beroep op haar sociale vaardigheden wordt gedaan. Daarin is ze, als autist, nou juist beperkt. We ontzien haar, we beperken haar deelname aan feesten en partijen, maar soms móet ze, van ons. Anders dreigt isolement. Maar oh oh oh, wat voelt ze zich ongemakkelijk, en  wat voel ik er mezelf, als moeder, plaatsvervangend ongelukkig bij. Ik wil Laura op haar gemak stellen, ik wil haar beschermen, maar zit haar daardoor te veel op haar nek. Het wordt voor ons beiden vooral een kwestie van het feest uitzitten. In alle drukte, inclusief het lawaai van karaokende amateurs en bewoners.

Met Carla

We nemen deze avond ook afscheid van onze gouden woensdagoppas Carla. Twee jaar lang kwam zij  ’s woensdags, op Laura’s vrije dag, als persoonlijk maatje bij Laura; samen ondernamen ze leuke dingen, er groeide een fantastische band, waarin Laura nieuwe vaardigheden ontwikkelde, zoals fietsen, koken en bakken en zelf boodschappen scannen. Een bijzondere vriendschap, waar Laura zich  goed, ontspannen, veilig en bijzonder bij voelde. Op onze vragen of het gezellig was geweest met Carla reageerde Laura steevast met: “Ja, leuk, héél leuk.” Met grote glimlach en blije blik.
Carla – geworven via een kaartje ‘Gevraagd/Aangeboden’ bij de plaatselijke supermarkt! – is voor Laura én ons heel belangrijk geweest. Ze stopt vanwege andere, te drukke werkzaamheden. Vorige week hebben ze samen afscheid genomen met een uitgebreide lunch. Waarbij Carla als cadeau voor Laura een cd van Gers Pardoel had, met Laura’s favo-nummer ‘Ga je mee, ga je mee-ee-ee-ee-ee.’  Dank Carla, voor twee fijne jaren!
De feestavond in het Dorpshuis wordt besloten met een polonaise. Wij zijn dan gelukkig al onderweg naar huis. Dat had Laura echt niet meer getrokken.