‘Dit meisje is geen kind, maar een jonge vrouw’

10 juli 2013: Laura’s 24e verjaardag. In het verleden hebben we enorme clashes gehad op de verjaardagen van haar broer Juri en zus Aafke, omdat Laura het niet kon verkroppen dat zij wél en zijzelf nog niet jarig was. Daar heeft ze in de loop der jaren vrede mee gekregen. Maar die 10e juli is haar ultieme feestdag. Niet alleen vanwege de cadeautjes, maar vooral omdat ze ‘groter’ wordt. ‘Dit meisje is geen kind, maar een jonge vrouw‘ , zegt ze regelmatig, wijzend op zichzelf.

Jarig!!!

Met Laura’s verjaardag ben ik al gauw een week bezig. De cadeautjes, de taart, de slingers, wie nodigen we uit, de traktaties op de dagbesteding (twee locaties + rekening houden met allergieën van cliënten), een taart bakken voor de woongroep, een uitje organiseren met medebewoners (McDonalds), overleg over de verlanglijst etc.
Laura wordt dit jaar 24 en vindt zichzelf daarmee een hele ‘dame’. Begeleiders die haar goedbedoeld ‘kind‘  noemen (‘Ach kind, wat zie je er mooi uit!’) richten in al hun onschuld een emotionele chaos aan, waar Laura tijdens de weekenden thuis nog lang over door kan gaan. “Waarom zeggen mensen dat? Ik bén toch geen kind meer!!” Woorden; Laura is er zó gevoelig voor! We hebben een waslijst aan taboewoorden, maar willen onszelf en Laura’s begeleiders er niet op vastpinnen. We willen onbevangen met haar kunnen blijven praten. “Spreektaal”, dat begrip kent ze inmiddels. Maar dan nog, het blijft eieren lopen.

Vlecht

Maar vandaag straalt ze. Jarig! Hier kijkt ze een heel jaar naar uit. We gaan voor het eerst sinds lange tijd naar de kapper. Laura’s lange haren reiken tot vlak boven haar bips, en dat wil ze graag zo houden. Ze zijn haar trots en glorie, maar ze begrijpt uiteindelijk dat fors bijpunten noodzakelijk is om het haar gezond te houden. En zo zitten we op deze verjaardag bij kapsalon Rob Peetoom en wordt Laura’s haar door haar naamgenote Laura gewassen, geknipt en prachtig ingevlochten. Daarna gaan we met ons gezin uit eten bij Het Zomerhuis in Wijk aan Zee. Laura zwijgt er zoals gebruikelijk in alle talen, maar zegt later, in de veilige omgeving van thuis, dat ze het leuk – ‘érg leuk’ zelfs – heeft gevonden. Óp naar haar 25e verjaardag. Zolang ouder worden nog leuk is :).